Waterlands Bende van Ellende (part one)
De ovale knikker die door twee teams enthousiast heen en weer wordt gebracht op een groen stukje gras waar de dauwdruppels glinsteren in de ochtendzon. Hoge palen, groene graspollen, bagger en bitjes. Duwen, trekken, tackle en weer verdergaan. Een lach, een traan, de uitgestoken hand die je helpt opstaan.
Het seizoen is nog maar net gestart en nu al zien we iets moois ontstaan. De tweedejaars Benjamins die het klappen van de zweep reeds kennen, ontfermen zich over de nieuwbakken Benjamins. Vers uit de Turfjes overgekomen, direct in het diepe der Rugbysport gegooid.
Want oh wat is die overgang groot. Van frivool dansen met twee tags aan je heupen, naar een forse Tackle die eindigt met je bakkes in de bagger en je mond vol met zand. Een groter veld, met grotere tegenstanders, die niet vies zijn van een tackletje links of rechts. Had je vorig jaar nog alle tijd om rustig te kijken naar welk aaibaar Waterland Turfje de bal zou gooien, moet er nu meteen een Ruck worden opgezet om, na een ongeplande harde landing op het gras, balverlies te voorkomen. Nummer één, nummer twee en nummer drie die de bal aan onze kant weer speelbaar moeten houden en maken, zodat we door kunnen bouwen aan een succesvolle aanval. Heb je de bal dan ga je lopen en hopen, kies je, wik en beschik je. Ga je lopen? Incasseer je een beuk, deel je uit of pass je door? Zet je de ander op het verkeerde been en in zijn hemd op weg naar tijdelijke roem en schouderklopjes .
Staan we verdedigend in lijn, of klonteren we samen tot een hoopje in de as van het veld? Met gigantische gaten waar tegenstanders maar wat graag doorheen denderen op zoek naar een Try. Zie je waar de zwaktes liggen, pak je verantwoordelijkheid en sleur je de ander naar de grasmat om zijn opmars te stoppen? Kun je wel wennen aan de rake klappen, de onbedoelde botsing, de krachtmeting in ieder duel?
Het antwoord hierop is simpel: JA. Kijk maar naar je maatjes die het voortouw nemen. Zij spelen al ruim een jaar bij de Benjamins en slepen je erdoor heen. Laten zien hoe het werkt, nemen je bij de hand laten zien wat het is om schouder aan schouder te staan, te strijden, te verliezen en te triomferen. Iedere week een stapje verder, een beetje beter, sterker. Iedere week meer samen!
Dit wordt een mooi jaar, er staat iets moois te gebeuren en dat gaan wij mee maken. De komende weken volgen we dit grandioze team met toernooiverslagen en iedere keer weer een paar andere Benjamins in de spotlights om dit, nu al legendarische groepje, te volgen tijdens dit seizoen.
We zoeken nog pakkende naam voor dit epische team, want “Waterlands Bende van Ellende” geeft nog niet echt de spirit .
Iemand een goed idee…?
Let’s go …eh…eh…
…Benjamins…!