Waterlands Bende van Ellende (part three)
De dagen worden korter, het donker wint van het licht. Dit is de tijd van het jaar dat je in de ochtend in het donker naar je werk gaat en ’s avonds in het donker weer huiswaarts keert. Weken gevuld met grijze, koude dagen. Waarin de wind steeds meer vanuit het oosten gaat waaien, koude lucht aanvoerend vanaf het continent. Menig kinderhart gaat sneller kloppen vanwege Sint Maarten en Nicolaas. Hebben ze net hun tassen vol met snoep, komt de andere (schijn)heilige met zijn, al dan niet gekleurde, gevolg in het land. Men zou bijna vergeten dat er ook gewoon gerugbyd wordt.
Zaterdag 16 november stonden de Benjamins in Hoorn aan de start van weer een leerzaam toernooi, waarin achtereenvolgens gestreden werd tegen twee teams van Haarlem en de gastheer
WestFriesland.
“Verlies”
De teams uit Haarlem komen we regelmatig tegen op de toernooien in Noord-Holland. Traditiegetrouw komen de Haarlemmers met veel en sterke teams. Zo ook op deze frisse zaterdag in november. Tegen het A-team uit Haarlem hadden onze Benjamins het zwaar. Heel erg zwaar…! Het fysiek sterkere team uit de provinciehoofdstad nam al snel de leiding en stond deze niet meer af. Veel inzet, moeite, zweet en energie werden ingezet om de ‘donkerblauwen’ het scoren te beletten. Met name na de pauze had de Bende van Ellende het lek boven en lukte het de Haarlemmers amper nog om de try-lijn te bereiken. Een punt bleek ons niet gegund al hadden we die wel verdiend. Na een 15-0 verlies, toch met opgeheven hoofd het veld verlaten lukt alleen de groteren der aarde. Hier ligt wel de basis voor de rest van de dag. Niet huilend terug naar huis, met de staart tussen de benen, maar met je gezicht vol in de wind op naar de volgende uitdaging.
“Herstel…”
De coaches van RCW blijken mentale wonderdokters. Zij weten binnen 5 minuten het team weer klaar te stomen voor de volgende confrontatie. Ditmaal stond West-Friesland op het menu. Dat is te zeggen, een mix van West-Friesland en onze eigen Benjamins. Met veel plezier vallen we bij elkaar in, zodat bijna iedereen kan spelen. Waterland voorop in de strijd tegen de Westfriezen en dus ook zichzelf. Veel strijd, mooie rucks en heerlijke trys typeren deze tweede pot van dit toernooi. Niet te lang hoog blijven staan, snel gaan liggen en balbezit houden door de steun van je team. Door beide teams goed uitgevoerd resulteert dit in een leuke wedstrijd die gelijk opgaat. De Waterlanders die meespelen in Westfriese dienst, strijden voor iedere grasspriet en maken er een verdiende 7-7 van. Veel trys gescoord door de “Bende van Ellende”, zowel voor als tegen.
Loon na werken, de verdiende beloning…
Tegen Haarlem C moest weer alles uit de kast gehaald worden. Waar we de afgelopen keren zagen dat de concentratie bij de Benjamins een beetje op is bij het laatste wedstrijdje, bleven de monsters geconcentreerd tot na het laatste fluitsignaal. Hard werken, stevige duels, goede passing en doorzettingsvermogen resulteren in een mooi resultaat tegen Haarlem. Na de tweede helft schrijft de ref 6-5 voor Waterland op het scoreformulier en daarmee verdwijnt deze pot als winst in het archief. Enige scorebord journalistiek levert ons een verliespartij, winstpartij en een gelijkspel op.
In het kader van “It’s a learning game” levert een koude ochtend verschillende aanknopingspunten voor de technische staf op. Als MVP werd Thijs nog even extra in het zonnetje gezet vanwege zijn goede inzet. We zijn op de goede weg met “Waterlands Bende van Ellende”, er ontstaat een steeds hechter wordende groep. Het verschil tussen de 1e en 2e jaars benjamins is er nog, maar wordt kleiner. De passing wordt steeds beter en de fysieke confrontatie wordt gezocht en gevonden! Soms nog iets te veel als een kluit achterelkaar in plaats van een muur dwars over het veld, but we are getting there…
And last but not least… de Sint is back in town.
Let’s go Monsters…