Ken je dat gevoel? Je moet iets leren, maar je ziet het niet. Je weet niet waar het voor is en toch moet je het leren. Ik had dat gevoel bij natuurkunde. Leuk om verschillende letters bij elkaar te zetten, die te vervangen door cijfers, dan met je rekenmachine klooien en voilà je hebt een resultaat. De mensen die mij een beetje kennen, zullen weten d at ik meer kan met letters en woorden. Goochelen met letters inplaats van cijfers. En toch zag ik na dit weekend een toepassing van de formules van mijn oude docent natuurkunde meneer Mulder.
A pudle of mud is what is waiting for me…
Als ik de gordijnen opzij schuif, zie ik 50 tinten grijs aan de hemel staan. Een prachtig Bob Ross-achtig tafereel waarin de oranje-bruine herfstkleuren overgaan in het grijs van wel honderd wolken. Een mooie dag voor een potje rugby op ‘echt’ gras. Eenmaal bij Zaandijk aangekomen, zien we de uitdaging voor de wasvrouw al voor ons. Alle tenues zullen terugkeren met zwarte vegen, zweet en nog meer zwarte vegen. Modder in zijn puurste vorm (schijnt gezond te zijn voor je huid). Al bij de warming-up zijn we gewaarschuwd voor gladde ballen in de bagger. Impulsief krijg ik zin om een buikschuiver over de groene modder te maken.
Een lesje…!
Tijdens de doordeweekse trainingen ligt de nadruk op veiligheid. Rugby is een sport met een randje. Dat randje is mooi, dat randje is scherp, rafelig, hard en zacht tegelijk. Veiligheid kun je vinden in verschillende dingen. Bij rugby is dat bijvoorbeeld een veilige tackle. Je tegenstander moet naar de grond en jij moet hem daarbij helpen. Stevig contact maken met je lijf en niet alleen met je handen. De les van donderdag was: niet veilig tackelen is gevaarlijk. De les van zaterdag is een harde. Weinig echt veilige tackles maken het een zware strijd.
De twee gezichten van the PoP (Pride of Purmerend)
In Zaandijk zijn er twee verhalen op te tekenen. Het eerste verhaal gaat over een groep Mini’s die enorm hard werkt (en moet werken), maar dat slordig doet. De geoefende tackles worden niet ingezet. Tegenstanders worden wel vastgepakt, maar niet tegen het groene laken gewerkt. Overrompeld door het snelle spel van de tegenstanders zet een deel van het team onbewust een stap naar achteren, waardoor er meer ruimte ontstaat voor de tegenstanders om op snelheid te komen en de équipe uit Purmerend nog steviger onder druk te zetten. De defensie kraakt, zucht en steunt om tenslotte telkens weer te bezwijken. Het lukt maar niet om de tegenstanders vast te zetten bij hun try-lijn. Handig gebruik makend van de geboden ruimte drukken zij try na try. Veel energie wordt verspeeld in de wedstrijdjes, veel energie met weinig opbrengst.
Het tweede verhaal…!
Het tweede verhaal is een positiever verhaal. De winst van dit weekend zit hem niet in gewonnen wedstrijden, maar mentale veerkracht en de geboorte van een collectief. Tijdens een pauze vindt er een groepsgesprek plaats waarin er hardop wordt uitgesproken dat we door willen spelen en er voor elkaar willen zijn. Met dit hernieuwde moraal stappen onze dappere strijders fier en koen de kleedkamer uit. Klaar om de rijen te sluiten en schouder aan schouder te willen knokken voor elkaar. Helaas (of misschien wel gelukkig) gaat de laatste wedstrijd niet door en sluiten we desondanks af met een goed gevoel. We hebben elkaar weer gevonden, een mooi les.
Nog even terug naar de dingen die je soms moet leren…!
Als liefhebber van letters ben ik geen cijfervirtuoos. Doorgaans worstel ik met cijfers als ik iets moet uitrekenen, raak ik verstrikt in mijn eigen gedachten. Na dit weekend was ik echter wel benieuwd naar de impact van een tackle en zodoende wilde ik zowaar gaan rekenen. Rekenen om te verklaren. De tegenstanders krijgen veel ruimte om op snelheid te komen als wij ze willen tackelen. Er zal niets van kloppen, maar ik ben gaan zoeken naar het verschil in impulse tussen een tackle op lagere snelheid en hogere snelheid. Is de impact groter wanneer een loper sneller rent, met andere woorden is de impact lager als ik hem tackle bij een lagere snelheid?
P = m x V
Pulse (P) = massa(m) x snelheid(V)… In mensentaal: de impact (impulse) in Newtonseconde wordt bepaald door het gewicht van de baldrager keer zijn/haar snelheid. Laten we een 11 jarige nemen van 40 kilogram. Wat is dan het verschil in impact als ik deze tackle op wandeltempo (1,11 meter/seconde), jogtempo (1,94 meter/seconde), rentempo (3,05 meter/seconde) of op sprinttempo (5,01 meter/seconde). Rekent u even mee? Wandeltempo: 40kg x 1,11 m/s = 44,4 Ns Jogtempo : 40kg x 1,94 m/s = 77,6 Ns Rentempo: 40kg x 3,05 m/s = 122 Ns Sprinttempo: 40kg x 5,01 m/s = 200 Ns
Toch nog ergens goed voor geweest…!
Grappig om te bedenken dat ik vrijwillig het hele weekend ben bezig geweest met het uitrekenen van allerlei verschillende formules. In het kader van nutteloze feitjes:als je een appel vanaf 47cm hoogte laat vallen, hij met een snelheid van 3,05 meter per seconde (11km/uur) tegen de grond valt. En dat diezelfde appel 18km/uur gaat als die hoogte 127cm is. U zult begrijpen dat ik weinig kaas gegeten heb van natuurkunde of Biomechanica, maar als ik dit zie, durf ik mijn tegenstander wel te tackelen als hij langzaam loopt. Dat betekent dat ik heel dicht bij hem wil zijn als hij de bal krijgt, want voordat hij op tempo is, wil ik zijn lijf tegen het dek leggen met een lage impact. Lekker onbenullig, maar wel lekker een half weekend mee bezig geweest. Zijn al die lessen van de heer Mulder misschien toch nog ergens goed voor geweest…
Power to the PoP, Sforza di Mini’s
“Respect the training, honor the commitment, cherish the results”