The Pride of Purmerend (PoP) heeft de seizoensouverture reeds beleefd en we kunnen stellen dat het niet de droomstart is waar iedereen op hoopte. In de buitenlandse pers worden de prestaties van het team uit Purmerend en omstreken vergeleken met de stand van de beurs tijdens het dieptepunt van de grote crisis. Gazetta dello Sport opent met: “Waterlanders in Waterland”, La Marca kopt: “Start van de mini’s nog beroerder dan de start van Barça”, Bild Zeitung toont zich zo mogelijk nog strenger voor de Waterlandse Brigade met: “Waterlands Warboel!”
Als we heel eerlijk zijn, kunnen we ook niet spreken van een flitsende seizoensstart. Op de eerste twee toernooien is geen wedstrijd gewonnen, zijn er niet al te veel tries gemaakt en wordt er fysiek en tactisch veel gevraagd van de jonge spelers.
Het team van het de coaches Koehl en De Munnik bestaat uit een ervaren kern van tweedejaars Mini’s gecompleteerd door eerstejaars Mini’s en debutanten binnen de Rugbysport. Voeg daaraan toe dat er weinig wedstrijdminuten zijn gemaakt in het afgelopen Corona-jaar en tegenstanders die in verhouding iets meer ervaren tweedejaars hebben.
Uitslagen doen er niet toe…
Zoals gezegd is er in de eerste twee toernooien niet gewonnen en weinig gescoord. Er zijn 6 potjes gespeeld en er is al veel geleerd. Het maakt in deze fase van het seizoen niet uit wat de uitslagen zijn. Er is geen ruimte voor scorebordjournalistiek, er wordt geïnvesteerd in de rest van het seizoen. Op de wedstrijddagen zien we per duel lichtpunten en aandachtspunten. De koppies staan nog redelijk recht op de schoudertjes en de technische staf doet zijn best om de positieve punten eruit te halen.
Tijdens de trainingen en wedstrijden ligt de nadruk vooral op de scrum en de ruck. Dit zijn de momenten waarop nu nog vaak aan het kortste eind getrokken wordt.
Lonesome cowboy…
In de wedstrijden wordt er keihard gewerkt door iedereen, dat moet ook. Soms kan het net even slimmer, waardoor we misschien iets minder hard kunnen werken. Tijdens balbezit ontstaat er een gat tussen de man met de bal en de steuntroepen. Soms omdat de steuntroepen iets te laat zijn, een enkele keer zelfs doordat de eenzame man vooruit simpelweg te snel rent. Maar zonder steun loopt de baldrager zich dood tegen een muur van tegenstanders die de ovale knikker maar wat graag willen overnemen. De rijen gesloten houden en alleen met steun en backup op pad gaan naar vijandelijk gebied lijkt het devies.
De lappenmand…
Bij rugby gebeurt wel eens wat, dat moge duidelijk zijn. Ondanks het faire karakter van de sport, botst, schuurt, of stoot het soms. Meestal werkt de magische hand van de coach, een hapje cake of een verdwaalde knuffel. Helaas hebben Nicky en Daniël zich al moeten melden in de lappenmand dit jaar. De één met een gekwetste voet en de ander landde hard met zijn hoofd tegen de groene pollen waardoor het in de bovenkamer klotste. Een aderlating aangezien zij beide tweedejaars zijn. Dat betekent dat de rest nog een stapje harder moet lopen om dit op te vangen.
Resumé
De tweedejaars kunnen nog een beetje groeien in hun rol als kartrekkers, de eerstejaars zullen een stapje harder moeten lopen om naast hun ervaren kameraden te staan.
Na enkel verliespartijen is de enige weg omhoog. Te beginnen komende zaterdag op het veld in Hoofddorp. De uitslagen zijn niet belangrijk, groei en ontwikkeling is het enige resultaat dat telt.
“Kop omhoog, de handen uit de mouwen en opstropen die handel, gras tussen de tanden en zand in je haar. Een bult, een schram, een traan en een aai over je bol. Schouder aan schouder, eerste rij, tweede rij er staan voor elkaar.“
Power to the PoP, Sforza di Mini’s
“You don’t want to look back and know you could have done better!”