Waterlands Bende van Ellende (part ten)
Het is iets waar sporters en musici naar op zoek zijn,… “the Flow”. Eenmaal in de Flow gaan dingen als vanzelf en lijkt niets je meer in de weg te staan. Ook teams zijn op zoek naar deze welbekende Flow. Vorige week werd een deel van “de Flow” gevonden op het eigen veld in Purmerend. Deze week kreeg de queeste een vervolg in Haarlem, thuishaven van ‘de Muggen’. Aangezien de Flow nog niet compleet is, wordt er gezocht, gespeurd en misschien wel gevonden. De flinke boost voor de moraal van vorige week kwam geen moment te vroeg. Deze week stonden drie zware tegenstanders op het programma te weten Amsterdam/Zaandijk en twee teams uit Haarlem.
“Rock, paper, scissor…”
Op een zanderig grasveld maakte de Legende van Ellende zich op voor een koud klusje. Terwijl het legioen zich de handen warm klapte en de longen uit het lijf zong om maar enigszins warm te blijven, degradeerde de Legende binnen 15 seconden terug tot Bende van Ellende. De aanvallers van Zaandijk wisten in recordtijd de tryzone van ons geliefde Waterland te bereiken en drukte zonder ommezwaai een try. Een flinke tegenvaller, wat zou dit betekenen, werk dit door in de koppies, wat voor dag gaat dit worden? Overdonderd door het snelle succes van de opponent herpakt de Bende zich rap, sluit de gelederen, steekt de koppen bij elkaar en besluit òp te staan. Lang kan het fusieteam uit Mokum en Zaandijk niet genieten van hun voorsprong. Uiterlijk onaangedaan stelt de Legende orde op zaken en begint te rugbyen. Geïnspireerd door het goede spel van onze jongens, komt Zaandijk ook goed in de wedstrijd en het duel ontaard in een aantrekkelijke pot die spannend is tot the last play. Kantelpunt is misschien wel het moment dat de woeste Waterlanders tot twee keer toe de o zo gevreesde “SCHAAR” spelen. Tot grote blijdschap bij team en supporters, scoort het team uit Purmerend tot twee keer toe met deze verrassende play en geeft Adam/Zdijk uiteindelijk het nakijken. Adam/Zdijk speelde goed en het zag er op papier goed voor ze uit, maar RCW had ‘de schaar’ en zoals iedereen weet: schaar wint van papier. Adam/Zdijk – RCW 5-6.
“Double…”
Na de eerste pot, kon iedereen zich in de kantine even warmen aan een kop koffie of iets anders warms. Er was echter ook een kwartet Legendeleden dat zich buiten ophield en een ‘verrassing’ instudeerde. Nadat de koffie zijn werk gedaan had, werden zowel spelers als publiek op veld één verwacht voor een eerste confrontatie met Haarlem. Hoewel er heel wat gaten in de verdedigende linie ontstonden, bleef de poort nog redelijk gesloten. De ‘Muggen’ wisten slechts drie maal door de Waterlinie heen te breken en de ovale knikker tegen het grauwe doffe wintergras te drukken. Het blijft interessant om zien hoe dit team zich verdedigend ontwikkeld. Met regelmaat zien we de afwachtende defensieve houding waardoor tegenstanders de eerste vijf meter al kunnen pakken en snelheid maken. Ook vallen er gaten in de muur, doordat de wil om te tackelen zo groot is, dat de positie in de muur verlaten wordt. Zouden die twee met elkaar te maken hebben? Heeft dit team het in zich, om collectief naar voren te stappen als de tegenstander de bal in het spel heeft gebracht? Aanvallend gezien maakt dit team echt een statement. Hard werken, steunen, meelopen en actief in de ruck. Zoals een groot sportfilosoof ooit al memoreerde: “Als je wilt scoren moet je de bal hebben, das logisch!”. In deze wedstrijd trakteerde het al eerder genoemde kwartet vriend en vijand op een goed uitgevoerde Dubbele Schaar die bijna meteen tot een try leidde. Wat een leuk spel als we dit soort dingen ook al gaan proberen. Met 6-3 werd dit eerste team van Haarlem aan de kant gezet.
“Poehé…”
In de laatste wedstrijd van deze ochtend is het de beurt aan een tweede team donkerblauwe Haarlemmers. Een mooie mix van uit de kluiten gewassen spelers, aangevuld met snelle behendige balvaste lopers. Ook nu kijkt de Legende van Ellende snel tegen een achterstand aan. Een achterstand die snel uitgroeit tot een onoverbrugbare voorsprong voor Haarlem. De Waterlandse brigade wordt keer op keer goed vastgezet en krijgt weinig ruimte om het open veld op te zoeken. Complimenten voor de ploeg die toch blijft proberen, hard werkt en de koppies niet laat hangen. Dapper gestreden maar op waarde geklopt, heet dat dan. Uitslag is in deze niet belangrijk dus laten we zeggen dat het 6-4 was voor de ‘Muggen’. Chapeau voor het team dat het onderspit delft, maar toch met opgeheven hoofd het strijdtoneel verlaat. Of zoals de grote Filosoof Tommie (uit Sesamstraat) al zei: POEHE!
Tot laatste MVP van Januari werd Boris gekroond. De jury licht zijn uitverkiezing toe met de woorden: hard gestreden, heeft zich zelf opnieuw uitgevonden en heeft super gewerkt.De beker krijgt hij komende week nog uitgereikt van coach Wesley, de wisselbeker staat bij de poetsgigant en komt zo snel mogelijk gepoetst zijn kant op.
That’s the spirit, op kwaliteit en fysiek vermogen verslagen worden door een tegenstander die echt beter is, maar de moed niet opgeven. De koppies blijven goed, er zijn geen spelers die zichzelf verliezen in gemeenspel, of overmatig mopperen. We staan er samen en doen samen ons stinkende best. Volgende week zoeken we in Hoorn nog even verder naar de rest van ‘the Flow’. That’s the spirit, keep it up.
Let’s go Monsters