8 januari 2012, de dag dat RC Waterland 1 officieus kampioen werd. En het was RC Waterland 3 die het spits mocht afbijten op deze mooie dag, dat deed het niet zonder succes. Na een pittig potje was het Waterland dat als winnaar het veld mocht afstappen met een eindscore van 27-0.
Voor het eerst in de geschiedenis van Waterland 3 werd er gespeeld tegen de ploeg uit Wageningen. Het beloofde geen makkelijk potje te worden. Toch werd er gehoopt dat deze dag door het derde, tweede en eerste team met winst beëindigd zou worden. Laten wij dat feestje nou maar niet verpesten, dachten we.
De wedstrijd begon pittig tegen de fitte ‘studenten’. Maar toch was het vrij snel Waterland dat de score opende en voor de 5-0 stand zorgde. Bart Visser schreef de eerste Waterlandse try van 2012 op zijn naam. Waterland oogde sterk, het spel zag er goed uit en balletjes werden voor de verandering eens allemaal gevangen. Dat was aan de kant van Wageningen vaak wel anders. De score werd uitgebreid naar 15 tegen 0.
Het was duidelijk dat er nog steeds gevochten moest worden voor elke punt. Uit ervaring heeft het team geleerd dat je nooit te vroeg moet juichen. Na de rust had Waterland het niet altijd even makkelijk. Waterland kwam lang niet tot scoren. Een kwartier na rust werd na verschillende waarschuwingen van de referee besloten dat de scrum uncontested gespeeld zou worden. Er werd dus niet meer gepusht, de ingooiende partij wint altijd. Reden hiervoor was de onervaren eerste rij aan de kant van Wageningen.
De vechtlust aan Waterlandse kant bleef erg groot. Er werd gehunkerd naar een try. En dat gebeurde ook. Waterland kwam op een voorsprong van 22 tegen 0. Er klonk een zeer bevrijdend gejuich vanaf het veld en de zijlijn. Ook was te merken dat veel publiek de wekker iets eerder had gezet om het ‘nu al legendarische’ derde te steunen. De volle zijlijn was dan ook een goede steun voor het team. Onder dit luidde gejuich was het Ivo Tiekink die aan de run van zijn leven begon. Vanaf de middenlijn werd het sprintje ingezet. Onderweg werden er een aantal mensen ontweken en in de hoek kon hij met een duik de bal op de lijn drukken. “Ik was al de aanzet van de andere drie try’s, nu wilde ik zelf wel eens de try maken.” Aldus het bescheiden talent.
Het fluitsignaal klonk, en Waterland 3 is nog een stapje dichterbij haar doel: het linker rijtje. (voor zover die bestaat) Volgende week kan het doelsaldo weer flink opgekrikt worden tegen de Pickwick Players.